Zeleni čaj

Thea sinensis, L. – Theaceae

Biljka je visoki žbun, listovi su kožasti, eliptični, naspramno raspoređeni. U pazuhu listova se nalazi nekoliko bijelih cvjetova. Plod je čaura sa tri sjemena. Zeleni čaj raste u brdovitimim, vlažnim oblastima Kine, a danas se ova biljka gaji u tropskim i suptropskim predijelima Azije, Evrope i Afrike. Ljekoviti dio biljke je osušeni list.

List zelenog čaja sadrži 2-4% kofeina i manju količinu drugih purinskih derivata. Pored kofeina, ova biljka sadrži i različite polifenolne sastojke, fenolkarbonske kiseline (hidrogenska, kafena i galna kiselina), galotanine, a pored nabrojanih sastojaka, zeleni čaj sadrži i flavonoidne derivate (O- i C-heterozidi flavonola) i jedinjenja flavonskog tipa (katehinski tanini , procijanidini, epikatehin-galat). U listu ove biljke se nalaze i heterozidi terpenskih aromatičnih i alifatičnih alkohola, što doprinosi prepoznatljivoj aromi. Neosušeni list sadrži i veliki udio proteina, šećera, vitamin C i vitamine B kompleksa.

Upotreba zelenog čaja kao napitka je veoma zastupljena u svakodnevnom životu. Mnoga istraživanja su dokazala da zeleni čaj ima povoljno djelovanje na koronarnu cirkulaciju (angioprotektivni efekat). Takođe, ova biljka ima izražen antioksidativni potencijal, tako što vezuje slobodne kiseonične radikale i inhibira lipidnu peroksidazu. Zbog toga što je zeleni čaj antioksidans, time se objašnjava njegovo antimutageno i antitumorsko djelovanje. Smatra se da zeleni čaj ima sposobnost da vezuje holesterol i inhibira apsorpciju iz gastrointestinalnog trakta, ali to još do kraja nije potvrđeno. Francuska farmakopeja propisuje da zeleni čaj možemo koristiti kod blagih dijareja, za gubitak tjelesne težine i kao blagi diuretik (sredstvo koje pomaže izbacivanje tečnosti iz organizma).

Neurološki poremećaji predstavljaju jedan veliki socioekonomski problem širom svijeta. Ovi poremećaji su široko proučavani tokom poslednjih decenija u nadi da će se razviti adekvatna terapija. Čaj je jedan od najpopularnijih pića na svijetu i upravo zeleni čaj (Camellia Sinensis) je najdublje proučavan zbog svog širokog zdravstvenog potencijala. U mnogim naučno-istraživačkim radovima dokazanao je da polifenoli iz lista zelenog čaja posjeduju neuroprotektivno djelovanje, te se koristi kao prevencija ili pomoć u liječenju neurodegenerativnih bolesti, kao što su Alchajmerova i Parkinsonova bolest. Katehini su takođe korisni u borbi protiv neurodegenerativnih oboljenja, zbog svog antioksidativnog i antiinflamatornog djelovanja.

Veliki broj studija i danas je okrenut ka ispitivanjima djelovanja zelenog čaja, pa su doneseni neki zaključci koji kažu da ova biljka ima blagotvorna djelovanja na bolesti kao što su karcinom, gojaznost, dijabetes melitus, ali i brojna neurološka oboljenja, kao što su kognitivne disfunkcije i gubitak pamćenja.

Zeleni čaj

Reference